Spotyka się już budynki jednorodzinne, tzw. zero-energetyczne w odniesieniu do zapotrzebowania na energię w ogóle (do ogrzewania, zasilania urządzeń, oświetlenia, gotowania). Nie wymagają one dostarczania z zewnątrz energii w żadnej postaci i zapewniają utrzymanie odpowiedniego komfortu cieplnego.

Na zmniejszenie zużycia energii w budynku wpływają:

•    dobre własności cieplne przegród budowlanych:
–    współczynnik przenikania ciepła U0 zewnętrznych przegród budowlanych < 0,2 W/(m2K), ściana północna jest izolowana 24 centymetrową warstwą celulozy będącą materiałem z odzysku,
-współczynnik przenikania ciepła dla okien U0 = 0,6 W/(m2K),
•    zoptymalizowany system wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła oraz wstępnym podgrzaniem w gruncie powietrza świeżego,
•    system bierny pozyskiwania energii promieniowania słonecznego. Podstawowe elementy zintegrowanych instalacji grzewczych budynku (cecha nowoczesnych rozwiązań) są następujące:
•    ogniwa fotowoltaiczne o powierzchni 36 m2 z akumulatorem krótkoterminowym 20 kWh,
•    cieczowe kolektory promieniowania słonecznego o powierzchni 14 m2 (specjalnej konstrukcji z izolacją transparentną) do produkcji ciepłej wody użytkowej,
•    elektrolizer wody wykorzystujący energię elektryczną z ogniw fotowoltaicznych, którego zadaniem jest produkcja wodoru i tlenu w okresie letnim, a więc przy nadmiarze produkowanej w stosunku do potrzeb przez ogniwa fotowoltaiczne energii elektrycznej. Wodór i tlen są następnie sezonowo magazynowane,
•    magazyn wodoru,
•    ogniwo paliwowe (o mocy 1 kW i sprawności całkowitej 80%), w którym wodór jest spalany katalitycznie w celu produkcji energii elektrycznej i ciepła do ogrzewania pomieszczeń.